Aflopen weekend heb ik een retraite gegeven met het thema: “Je plek innemen”. Daar wil ik je graag iets van meegeven.

Als je het hebt over je plek innemen, dan kun je je enkele dingen afvragen. Ben je op het moment dat je plek inneemt daadwerkelijk wie je bent? Sowieso natuurlijk, maar ben je ook vrij en creëer je vanuit jezelf? Geef je uitdrukking aan wat jij te bieden hebt? Op zichzelf een hele weg.

Je kunt je ook afvragen in hoeverre je daar invloed op uit kunt oefenen, of dat datgene ontstaat wanneer het ontstaat? Op deze laatste vraag laat ik het antwoord graag aan de lezer.

Wel kun je afstemming zoeken op dat wat de diepste kern is in jou. Datgene wat vérder gaat dan jouw beelden en projecties van wie jij denkt dat je bent. Een herinnering aan jezelf voorbij het ego. Je kunt je afstemmen op je bron, het onnoembare, je ziel, God, het leven, de natuur, wat dat voor jou ook is. Vaak zijn we in die afstemming, en zijn we wie ze zijn. Het zijn de momenten dat we spontaan zijn, niet nadenkend, zonder dat we er iets tussen zetten. Wat mij betreft is dat er altijd als je bent in het nu en beseft dat dit het is. Nu hier en van daaruit ontstaat alles, daarop vertrouwen en daarin aanwezig zijn.

Dat klinkt simpel, aanwezig in het nu zijn, maar het vraagt van je dat je je beelden loslaat van wat jij denkt dat komen gaat. Want als je daar bent, in die beelden, dan ben je in de illusie van wat jij denkt dat komen gaat en nooit wordt zoals jij denkt dat het wordt. En ook vraagt het dat je loslaat van dat wat was en niet blijvende is. Het loslaten van je regie en controle en daarin je plek innemen.

Tegelijkertijd ben je nu hier en gevormd door wat was. Heb je niet gegeten, dan heb je honger. Heb je een conflict met een collega, dan ben je thuis wellicht minder gezellig. En in een langer tijdsperspectief kan het zijn dat een lastige jeugd nog steeds invloed heeft op je gedachtes en handelingen nu. Dit maakt wie je bent en wat je in je draagt. Je karma.

Zoals ik het zie, kan je op elk moment opnieuw vrij handelen, los van wat er in het verleden gebeurd is. Dat is de weg van de mens. Als je een lastige jeugd hebt gehad, reageerde je toen logischerwijs als kind. Het kan zijn dat je nu in vergelijkbare situaties nog steeds als dat kind reageert, terwijl je volwassen bent. Hierin is karma ook hulp. Het leven geeft je de mogelijkheid om nogmaals te reageren, vrij te geraken en jezelf te ontwikkelen. Dat betekent dan wel dat je de neiging in het karma loslaat en dus spontaan bent en daarmee vrij handelt. Letterlijk vrij en niet meer gevangen.

Kortom leven in het nu, spontaan en vrij zijn. Leuk hoor, denk je misschien, maar hoe dan?

Wat mij betreft gaat het over leven in overgave met alles wat is, dat accepteren, je lot liefdevol tegemoet treden en openstaan voor wat komen gaat. Dat omarmen en zijn in de realiteit. Dat lukt natuurlijk niet altijd en is zoeken, ploeteren en worstelen. Maar binnen dat alles kun je wel kiezen voor deze grondhouding, en vertrouwen op het diepste wat je kent en van daaruit je plek innemen, waar je ook bent (Edith Eva Eger is hier een prachtig voorbeeld van, zoals je kunt lezen in haar boek ‘De keuze’. Leestip!).

Tijdens de retraite hebben we dit uitgewerkt aan de hand van het verhaal van Krishna en de slang (uit Hans Korteweg: Zonder Einde. P115). In dat verhaal komt Krishna de angst tegen in de vorm van een slang. Zonder na te denken treedt Krishna de slang als symbool voor de angst tegemoet. In de worsteling die optreedt valt ook Krishna in slaap tot het moment dat zijn leerling hem wakker roept en zegt: “Nee Krishna je slaapt niet! Krishna, Krishna, herinner je wie je bent!” Krishna wordt wakker en komt los van de slang. Hij begint te dansen, en daar waar hij zijn voeten plaatst in de leegte van het niet weten, ondersteunt de slang hem met zijn kop. Er ontstaat een dans tussen de twee. De energie die eerst gestopt werd in de vastgezette angst komt nu vrij en geeft levensenergie.

In de retraite hebben we deze krachten opgesteld: die van de helpende liefdevolle leerling, de spontane Krishna en die van de slang, belichaming van de vastgezette angst. Indrukkend om te zien en te ervaren hoe deze krachten in ons werken en wat er vrijkomt als die krachten allen onderkent worden, toegelaten en zo integreren. Dan sta je écht anders op je plek.

Vragen die je kunt gebruiken om deze blog dieper op je in te laten werken (je kunt met deze vragen ook een creatieve uiting maken, zoals een tekening):

  • Welke beelden heb jij van jezelf?
  • Welke angst komt daarbij kijken?
  • Wanneer ben je spontaan? Of wanneer heeft je angst de regie?
  • In welke setting speelt zich dit af?
  • Wat is jouw bron? Ook al is het onbenoembaar, geef er toch uitdrukking aan.

Heb je ook zin om een keer mee te gaan met een retraite? 24 oktober en 4 december zijn de volgende retraites: https://tomvanderlinde.nl/retraites